Το ραντεβού μας κατα τις 10 και 30 στην διασταύρωση πάνω από την Ελατού την Κυριακή το πρωί με τον καλό φίλο Τζιβιτζόνη και την Γιώτα , (3 οχήματα μαζί με τον Harijohn και την Αμαλία αλλά και τον υπογραφών με τον απίστευτο αρτινό Vitaragas - Κώστα). 
Κινηθήκαμε αρχικά ανάποδα στο κομάτι με το χιόνι της νυχτερινής και από εκεί μέχρι το Ψηλό Χωριό. Πανέμορφη διαδρομή που την είχαμε κάνει και στην Πρωτοχρονιά της Ορεινής Ναυπακτίας 2010 με τον φίλο Τζιβιτζόνη. Περιτό να πω ότι και τότε το σχέδιο δεν μας βγήκε προσπαθώντας να βγούμε μέσω Αρτοτίνας στον Αθανάσιο Διάκο , όπου και τότε φτάσαμε στα όρια μας με ολοήμερη οδήγηση πραγματικά στο όπου να είναι αρκεί να ταλαιπωρηθούμε! (με την καλή έννοια ρεεεε! 
) Αναμνήσεις και εικόνες από την περιοχή έρχονταν στον νου και αδύνατον να ξεχάσεις σημεία που όλο και κάτι είχαμε κάνει και θυμόμασταν. Η περιπέτεια ξεκίνησε αρχικά από Ψηλό Χωριό ως την Αρτοτίνα όπου πιάσμε δασικό και δασική υπηρεσία γίναμε! Τραβήξαμε δέντρο , περάσαμε χαντάκια και κάναμε διερευνητική ως την Αρτοτίνα , όπου απολαύσαμε την θέα προς Βαρδούσια αλλά και αποχαιρετήσαμε τον Γιάννη και την Γιώτα κατα τις 2 περίπου. Όλη η περιοχή έχει φανταστική θέα προς τα Βαρδούσια και είναι πνιγμένη στο έλατο!
Οι πληροφορίες ανέφεραν ότι για να βγούμε προς Καρπενήσι το πέρασμα της Γραμμένης Οξυάς ήταν κλειστό (κάτι που επιβεβαιώθηκε αργότερα από τον φίλο Γιώργο A7PILOT ) Μετά από 1 ώρα και κάτι εξαιρετικό κομάτι χώμα που είχαμε κάνει στην καλοκαιρινή 6ήμερη , άκαρπη προσπάθεια διάβασης ποταμού ώστε να βγούμε προς Κρίκελο - ένα μάλλον υπεραισιόδοξο σχέδιο για το πως είχαν οι δρόμοι εκεί πάνω! 
Προσπάθεια για δεύτερη διάβαση από άλλο κομάτι που τελικά δεν έγινε ποτέ μιας και που ρωτώντας ντόπιο μας είπε ότι δεν περνάει ούτε με σφαίρες! Τελική λύση και αφού πήραμε και την γνώμη ντόπιου να γυρίσουμε μέσω Ευηνολίμνης και Αράχωβας προς Κρίκελο και η ώρα να έχει πάει κοντά 6! Υποτίθεται ότι θα ήμασταν Καρπενήσι στις 6 για ναεφοδιασμό και θα χωρίζαμε προς Άρτα και Ράχες Τυμφηστού! 
Το αρχηγείο της ....... Πάτρας
ενημερώνετε ότι τελικά ούτε και αυτό βγένει μιας και που αναλογιζόμενοι τα πόσα πάνω κάτω είχε μάλλον ο Γιάννης θα έτρωγε τιγάνι από την Αμαλία και εγώ με τον Κώστα θα τραβούσαμε και μια νυχτερινή για Άγραφα! Μάλιστα στο δρόμο δέχτηκα και απειλές για μπανάρισμα από τον πατρινό μιας και που δεν μπορούσε να χωνέψει τα πόσα ...... αδιέξοδα είχε χάσει! Το αποκορύφωμα του γέλοιου ήταν όταν φτάνοντας πάνω από την Ελατού το έλεγα στον Κώστα και δεν το πίστευε ότι κλείσαμε μια τρύπα συγνώμη! .... γύρα στο νερό μετά από τόσες ώρες! ΣΥΓΧΑΡΙΤΗΡΙΑ αξίζουν στην Αμαλία!
που μετά από τόσες ώρες δεν είπε κουβέντα με τα τόσα γκάπα γκούπα που τράβηξε! (είσαι πολύ τυχερός Γιάννη! εγώ αν ήμουν Αμαλία σε είχα χωρίσει! ) Ένα μεγάλο ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ και στον καλό φίλο Κώστα που στο ρέμα που περάσαμε και για να μας κάνει κουμάντο και να μην έχουμε θέματα αναγκάστηκε στην κυριολεξία να περάσει με τα πόδια από μέσα! Για τον Γιάννη δεν λέω τίποτα μιας και που ξέρω ότι με τόση άσφαλτο που έδειχνε το gps του μάλλον θα ξαναεπισκεφτεί την περιοχή με Φεράρι! 
Φωτό μόλις βρούμε τα κουράγια ......
ψηλε περιμενουμε τις φωτο σου με αγωνια 
δες το αμάξι! 
? Updates every