1ή μέρα
Πρώτη μέρα ξεκινήσαμε απο Θεσσαλονίκη και φτάσαμε στις Ιαματικές πηγές στα Πομακοχώρια (μετα τις Θέρμες). Απο Ξάνθη είναι 30-40Km. Αρκετές στροφές και ψιλό χάλια δρόμος. Αν αρέσκεσαι να βλέπεις άσφαλτο, μεγάλα μαγαζιά, malls και θέλεις να ξενυχτήσεις σε club, σίγουρα τα πομακοχώρια δεν είναι για σένα!
Ήρεμα και φτωχά χωριουδάκια με τζαμί για τους μουσουλμάνους και ελάχιστες ταβέρνες. Το μεγαλύτερο είναι ο Εχίνος. Στις Ιαματικές πηγές που μείναμε είχε κάτι ωραία δωμάτια με €40 το βράδυ. Καθαρά με δική τους τουαλέτα (προσέξτε το αυτό γιατί πολλά έχουν κοινή WC) και μάλιστα μπανιέρα με βάνα που φέρνει ιαματικό νερό απο τις πηγές!! Φυσικά έχει και λουτρά, τα οποία δεν ήταν ανοιχτά. Αλλά έχει και λουτρά δημόσια, με την έννοια ότι είναι ένα σπιτάκι που μπαίνει μέσα μόνος σου ή με την παρέα σου. Κανείς δεν είναι εκεί, οπότε πρέπει να έχεις κεράκια και πετσέτες. το να βγαίνεις 1 το βράδυ μέσα απο αχνούς στην παγωμένη φύση είναι πάντως καταπληκτικό!
2ή μέρα
Δεύτερη μέρα, βόλτες εκεί γύρω. Πήγαμε στο καταπληκτικό ξεχασμένο στο χρόνο χωριό Διάσπαρτο! 15km χιονισμένο offroad για να φτάσεις σε ένα χωριό 15-20 κατοίκων.
Ο χιονισμένος δρόμος!
μιναρές στο χωριό. Ο χότζας που "τραγουδούσε" και αντηχούσε στα βουνά ήταν όλα τα λεφτά!
εξωτερικό λουτρό στις Θέρμες
Η αλήθεια είναι ότι αγχώθηκα λίγο με τη διαδρομή. Όχι για μένα τόσο, όσο για τα άλλα 3 άτομα που είχα στο αμάξι που δεν είχαν πάει σε off-road διαδρομές.
Τέσπα! Επιστρέψαμε στην κοττάνη, σε μια παραδοσιακή ταβέρνα με πολύ καλά φαγητά.
Υπ' όψην οι άνθρωποι είναι μουσουλμάνοι και ΔΕΝ τρώνε χοιρινό. επομένως θα βρείτε κατσικάκι, μοσχαράκι, κτλ.
3ή μέρα
Αφήνουμε τα πομακοχώρια και πάμε βουλγαρία που είναι στα 20 λεπτά. Μόνο ταυτότητα, ούτε καν πράσινη κάρτα. Zladograd νομίζω λέγεται το χωριό. Όμορφο και μικρό. Εντύπωση κάνουν οι κάδοι ανακύκλωσης σε πολλά σημεία, που στην ελλάδα ούτε στις πόλεις δεν έχουμε
Επιστροφή στην Ελλάδα (ΠΡΙΝ περάσεις τα σύνορα απο βουλγαρία - Ελλάδα σου ζητάνε και €5/αμάξι για ενα σήμα που έχει ισχύ 5 μέρες) και πορεία προς Λειβαδίτη και δασικό χωριό Ερυμάνθου. Απο σταυρούπολη μέχρι λειβαδίτη είχε πολλές στροφές και φουρκέτες. Δρόμος κλασσικά άθλιος.
Το δασικό χωριό είναι μια κοινοτική επιχείρηση με 10-12 σπιτάκια που το καθένα έχει 2 δωμάτια και σαλόνοκουζίνα, μπάνιο. Φιλοξενούν 6 άτομα και έχει €100 τη μέρα. Ξύλινα δωμάτια και τζάκι. Πρέπει να αναγκαστικά να ξέρεις να κόβεις ξύλα με τσεκούρι για προσανάματα, αλλιώς θα μείνεις με δυο μικρά καλοριφέρ λαδιού που έχει. Το μέρος ήταν χιονισμένο και για να κινηθείς στο χώρο μέσα ήθελες 4χ4. Αν και αυτός έχει αγροτικό για να σου μεταφέρει τα πράγματα στα δωμάτια.
Το μέρος δεν έχει τίποτα. Οπότε πρέπει να φέρεις πράγματα για φαγητό. Πάντως μέσα έχει εξοπλισμένη κουζίνα με ψυγείο, φούρνο, μαχαιροπήρουνα, πιάτα και ψησταριά! εκεί γύρω πρέπει να έχει καταπληκτικές διαδρομές για 4χ4. δυστυχώς δεν ήθελαν οι άλλοι να πάμε, και μόνος μου δεν ήθελα να το κάνω. Έχει και κάτι καταρράκτες, οι ψηλότεροι στη Ροδόπη, που τώρα ήταν παγωμένοι. 2.5km στο χιόνι με το αμάξι, το αφήνεις εκεί και μετά 40 λεπτά κατάβαση με τα πόδια. Δυστυχώς είχε λίγο πάγο και κωλώσαμε να κατέβουμε. Εκεί γύρω έχει επίσης και ένα παρθένο δάσος.
4ή μέρα
Επιστροφή
Γυρνάμε απο Δράμα, με στάση στο Παρανέστι. Μια παράκαμψη 15Km σε έναν απίστευτα φιδίσιο δρόμο, μας πήγε στους καταρράκτες της Αγ. Βαρβάρας.
Τέλος μετά απο μια στάση για φαί στη Δράμα, γυρίσαμε Θεσ/νικη.
Συνολικά κάναμε 700km και κάψαμε €140 με τη βενζίνη να κυμαίνετε στο 1.6€/lt. Δηλαδή 12lt/100km με 4 άτομα και μπαγάζια.
άντε τώρα να προσαρμοστείς στο γραφείο
? Updates every