Λοιπόν τι λέγαμε, α ναι, σκεφτήκαμε να πάμε μια βόλτα από την άλλη μεριά της Μουρτερής.
Εκεί που το ποτάμι σχηματίζει μια λίμνη πριν καταφέρει να ενωθεί με την θάλασσα.
Συνήθως εκεί μαζεύει ξύλα, Χειμώνας έρχεται, σκέπτομαι, δεν παίρνω και την μπαγκαζιερα μαζί, μωρέ δεν παίρνω και το Husqvarna, που με τρελαίνει ο ήχος της διχρονιλας που βγάζει, μπορεί να χρειαστεί.
Να σκεφτεί κανείς ότι, τα τελευταία 20 χρόνια, βρίσκω ξύλα στην παραλία, για το τζάκι και τον ξυλόφουρνο.
Αφού διέσχισα το ποτάμι που δεν είχε και πολύ νερό, μπήκα στον χωματόδρομο με τις καλαμιές.
Το NV καμάρωνε που έδιωχνε τα καλάμια από τοπαρμπρίζ, δεξιά και αριστερά.
Να σου και έφτασα στο τελείωμα του ποταμού που σχηματίζει λίμνη, πριν χυθεί στην θάλασσα.
Όταν είναι φουσκωμένο το ποτάμι αυτο δεν αστειεύεται.
Στο παρελθόν έχει αποδείξει, δυστυχώς, την δύναμη του, με καταστροφές και πλημμύρες.
Η αμμουδιά φιλοξενούσε κάμποσα ξύλα.
Αυτά είναι τα λεγόμενα θαλασσοξυλα.
Όταν βρέχει πολύ δυνατά τα νερά της βροχής σχηματιζουν ρυάκια, παρασύρουν ξύλα ακόμα και ολόκληρα δέντρα που ξεριζονονται.
Τα νερά της βροχής τα παρασύρουν στο ποτάμι.
Τα ορμητικα νερά, οδηγούν τα ξύλα, κορμους ,δέντρα, στην αγκαλιά της θάλασσας.
Εκείνη τα φροντίζει στοργικά σαν ναναι παιδιά της.
Αφού τα απαλλάξει από ζωύφια, μικροοργανισμούς, ακόμα και φίδια, τα αποφλοιωνει, τα αλατιζει, και περιμένουν υπομονετικά, πότε θα ανέβουν τα μποφόρ για να τα βγαλουν εξω τα κύματα, και να πατησουν και πάλι στεριά.
Τα θαλασσοξυλα έχουν πολλά μειονέκτηματα:
Δεν βγάζουν την ίδια θερμική ενέργεια όπως ένα αμιγώς δενδρινο ξύλο.
Συνήθως έχουν άμμο μέσα και πάνω τους, με αποτέλεσμα να καταστρέφουν την αλυσίδα του αλυσοπρίονου.
Λόγο του ότι είναι συνήθως αποφλοιομενα, δεν μπορείς να καταλάβεις από τι δέντρο είναι.
Και βέβαια πρέπει να πλύνεις μετά την μεταφορά την μπαγκαζιερα .
Έχουν όμως και πλεονεκτήματα:
Είναι ΔΩΡΕΑΝ.
Η διαδικασία, εξεύρεσης, τεμαχισμου, φορτώματος, μεταφοράς, των θαλασσοξυλων, μου ξυπνούν τα αίσθηματα της δημιουργίας και παραγωγικοτητας.
Χαίρομαι την όλη διαδικασία. Καμαρωνω για το αποτέλεσμα.
Στο διαταυτα πάλι.
Αφού περπατήσαμε λίγο, μήπως και χωνέψω, Άρχισα να ξεχωρίζω κορμους που μπορούσα να κόψω, και να μεταφέρω βέβαια, μέχρι την μπαγκαζιερα.
Το Husqvarna αρχισε το έργο, δεν έχασα την ευκαιρία να ρίχνω γκαζιες στον αέρα, για να ακούω τον ήχο που μου αρέσει
Το αποτέλεσμα φαίνεται στις φωτογραφίες.
- Ο δρόμος με τις καλαμιές.
- Η λίμνη που σχηματίζει το ποτάμι πριν καταφέρει να φτάσει στην θάλασσα.
- Το NV με την μπαγκαζιερα.
- Βέβαια χρειάζονται και πιο μικρά ξύλα για να ανάψουν τα μεγάλα.
? Updates every