Εφυγε ο "ποιητης του τραγουδιου"Μανωλης Ρασουλης

[------]

Έφυγε» μόνος

Νεκρός βρέθηκε από φίλους του ο μουσικοσυνθέτης Μανώλης Ρασούλης

Ο Μανώλης Ρασούλης πέθανε σε ηλικία 66 ετών

Νεκρός βρέθηκε το πρωί της Κυριακής από φίλους του ο καλλιτέχνης Μανώλης Ρασούλης, στο σπίτι του στη Θεσσαλονίκη. Σύμφωνα με τα πρώτα στοιχεία του ιατροδικαστή, ο θάνατός του είχε επέλθει πριν από τέσσερις ημέρες.

Ο Μανώλης Ρασούλης γεννήθηκε στο Ηράκλειο της Κρήτης στις 28 Σεπτεμβρίου 1945. Γιός ενός χρυσοχόου, στα παιδικά του χρόνια έψαλε στον Πολιούχο Άγιο Μηνά. Σπούδασε κινηματογράφο στην Αθήνα και ξεκίνησε την καλλιτεχνική του πορεία τραγουδώντας ερασιτεχνικά στην Πλάκα, ενώ παράλληλα δούλευε στην εφημερίδα της αριστεράς «Δημοκρατική Αλλαγή».

Στη διάρκεια της δικτατορίας έφυγε για το Λονδίνο, όπου και παρέμεινε έξι χρόνια. Οργανώνεται στο τροτσκιστικό κίνημα, στο οποίο γνωρίζεται με την Βανέσα Ρεντγκρεϊβ με την οποία δυο φορές συνεργάστηκε σε πολιτικές παραστάσεις. Στο Λονδίνο έγινε και συνεκδότης της εφημερίδας Σοσιαλιστική Αλλαγή.

Τον Μαΐο του '68 πήρε μέρος στην εξέγερση των φοιτητών στο Παρίσι.

Λίγο μετά τα γεγονότα του Πολυτεχνείου έρχεται στην Ελλάδα και η μεταπολίτευση θα τον βρει εργαζόμενο στα ναυπηγεία του Ανδρεάδη.

Τότε είναι που τον καλεί και ο Μάνος Λοϊζος και τραγουδούν μαζί τα «Νέγρικα» με την Μαρία Φαραντούρη.

Η συνεργασία του με το Νίκο Ξυδάκη στα «Δήθεν» είναι που θα τον καθιερώσει ως έναν από τους σημαντικότερους Έλληνες μουσικούς της γενιάς του, με επιτυχίες όπως το «Αχ Ελλάδα», «Οι μάγκες δεν υπάρχουν πια», «Πότε Βούδας, πότε Κούδας», «Το κοτλέ παντελονάκι», «Τίποτα δεν πάει χαμένο».

Πολλές φορές ο Ρασούλης διαφώνησε με το λεγόμενο μουσικό κατεστημένο, όπως και με τις δισκογραφικές εταιρείες και δεν δίστασε να αποχωρήσει, εκφράζοντας ελεύθερα τις απόψεις του. Θεωρήθηκε αιρετικός και εκκεντρικός και τα τελευταία χρόνια σχεδόν αποσύρθηκε από τα καλλιτεχνικά δρώμενα.

Τα τραγούδια του έγιναν γνωστά σε Ισραήλ, Τουρκία, Σερβία μέχρι και την μακρινή Ιαπωνία.Σ-33

[Tzivitzonis]

Μπορεί να έφυγε μόνος, αλλά είμαι σίγουρος ότι έφυγε με το κεφάλι ψηλά!!
Καλό κατευόδιο Μανώλη!

Ας βάλουμε ένα δικό του, το οποίο σε ποιόν δεν έχει χαρίσει άπειρο κέφι...

[video]http://www.youtube.com/watch?v=peui6BSje6A[/video]

[Mastergunner]

Στο καλό Μανώλη

[Vasilis]

Κριμα,καλο ταξιδι!

[aetos]

Καλό ταξίδι αξέχαστε Μανώλη!!!

[apostolis1976]

Ο προορισμός του γνήσιου καλλιτέχνη- όταν αφήνει αυτόν εδώ τον κόσμο- ολοκληρώνεται με τα έργα του τα οποία παραμένουν στις καρδιές μας και στις ψυχές μας και μας συνοδευουνε για το υπόλοιπο της ζωής μας.
Αυτο σιγουρα το κατάφερε ο Ρασούλης!

[nick_89]

Καλό ταξίδι ρε μπαγάσα!!!
[video]http://www.youtube.com/watch?v=zz-JHUKClhY&feature=related[/video]

[Ex-Member]

Για τον μέγάλο ΡΑΣΟΥΛΗ που έφυγε τόσο ξαφνικά.[video]http://www.youtube.com/watch?v=d3FBKNfOM44[/video]

[dimitriszim]

Καλό ταξίδι!!!

[Dimitris_T]

Καλό κατευόδιο Μανώλη.

[vitaroulas]

Καλό του ταξίδι

[ΓΙΑΝΝΗΣ33]

Καλο ταξιδη Μανωλη!!!!

[ΚΩΣΤΑΣ ΠΑΠΑΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥ]

Ειχε και συγγραφικη δραστηριοτητα. Ειχε γραψει το βιβλιο "Η τελευταια ζωη του συντροφου Παντελη Πουλιοπουλου". Επεισης ειχε εκδοσει το περιοδικο "Το αυγο" πολιτοκοινωνικοσατιρικου περιεχομενου. Μονο τεσσερα τευχη κυκλοφορισαν. Θα ειναι παντα στην καρδια μας.

[parisg]

Καλό ταξίδι!!!

[ΜΩΡΑΙΤΗΣ]

Απο το newsbeast ανευ ετέρων σχολίων....


Συγκλονίζει η τελευταία επιστολή του Μανώλη Ρασούλη
Την τελευταία επιστολή που έγραψε ο Μανώλης Ρασούλης λίγο πριν φύγει από τη ζωή, φιλοξένησε σήμερα στη στήλη του στην εφημερίδα «Τα Νέα» ο Λευτέρης Παπαδόπουλος.

Όπως αναφέρει ο κ. Παπαδόπουλος, ο Ρασούλης τον βρήκε πριν από ένα μήνα στην ταβέρνα της Μίνας μαζί με το γιο του και το Γιώργο Λιάνη και του έδωσε ένα γράμμα για να το δημοσιεύσει στις «Ματιές». Μέσα από τις γραμμές του βγαίνει η αγωνία του και η στενοχώρια του.

Ο Μανώλης Ρασούλης έγραφε τότε:

«Αρτι αφιχθείς από την Αυστραλία, όπου πήγα για έναν µήνα ν’ αλλάξω παραστάσεις, να πάρω µια ανάσα γιατί µοιάζω µε µωρό στη φωτιά και αρχαία σκουριά, µε όλα τούτα τα τεκταινόµενα εγχωρίως, πληροφορήθηκα ότι οι ιθύνοντες µου έκοψαν την εκποµπή που είχα στο Α’ πρόγραµµα του ραδιοφώνου (105,8) επί 6 χρόνια, κρατώντας τα µπόσικα στην κατιούσα.

Η αλήθεια είναι ότι στενοχωρήθηκα µε τον τρόπο που µε πέταξαν στον κάδο, γιατί βασικά είµαι ένας απ’ αυτούς που υποστηρίζουν τις αξίες. Είµαι άνεργος και αχρήµατος και ηλικιωµένος. Σύνταξη δεν έχω πάρει ακόµα. Ευελπιστώ. Κι όπως ξέρεις, η ελπίδα πεθαίνει τελευταία. ∆εν έχω, πάντως, να πληρώνω ούτε και το νοίκι µου. Εδιωξε και την κόρη µου, από το δηµοτικό Κανάλι 1 του Πειραιά, αµέσως µόλις βγήκε δήµαρχος ο µπασκετµπολίστας Φασούλας. Κι ας έκανε το χαρισµατικό και µορφωµένο κορίτσι επί 4 χρόνια εκποµπές πρότυπα. Είµαι στο κουρµπέτι και το ραδιοφωνικό 50 χρόνια και ξέρω τι είναι τι και ποιος είναι ποιος. Η αυτογνωσία µου είναι πολύ ενισχυµένη. Αντί ν’ ακούν εµάς, που περάσαµε από 40 κύµατα και να µαθαίνουν, µόλις πήραν το σκήπτρο άρχισαν µε τη γνωστή εµπάθεια, απάθεια και αµάθεια τις εκκαθαρίσεις.

Νοµίζω ότι µέσα στο γενικό και αποδεδειγµένο µπάχαλο, τέτοιες ανόητες εξουσιαστικότητες είναι καταδικασµένες και τιµωρητέες. Οποιος φοβάται τη γνώµη µου ή όποιος νοµίζει ότι είναι ανώτερος, ας βγει να µετρηθούµε στα φανερά. Η χώρα δεν αντέχει άλλο κυνισµό, σαχλαµάρα, µπαλαφάρα, αµάθεια και αρχοντοχωριατισµό. Το µικρό µου έργο δείχνει ότι είµαι πειθαρχηµένος στα κοινωνικά ιδεώδη και στην παραγωγή κοινωνικής και εθνικής συνείδησης. Ο υπουργός Πολιτισµού Τηλέµαχος Χυτήρης, ο Παπαδηµητρίου και ο Ταγµατάρχης µε ξέρουν χρόνια πολλά. Ποιος ιθύνων έβγαλε την απόφαση να µε διώξουν; Ας βγει να µας πει το σκεπτικό. Με το ίδιο σκεπτικό µε έδιωξαν το ‘84 και από την τότε ΥΕΝΕ∆, όταν είπα µια µαντινάδα που αφορούσε τον Κοσκωτά…».