ΑΝΕΚΔΟΤΑ

[MAVERICK]

[DDesigner]

Συγνωμη παιδια για το μεγεθος αλλα αξιζει!!!!!!!!!!!!!!!!!!

Το συγκεκριμένο έχει περάσει την έγκριση ειδικών ανεκδοτολόγων-γυναικολόγων-φορουμιτών και έχει προταθεί ως αντιπροσωπευτικό του τρόπου σκέψης των δύο φύλων.

Γνωρίζονται τυχαία σε ένα πάρτυ και ο Γιάννης ζητά από την Ελένη να πάνε σινεμά.
Αυτή δέχεται και τα περνάνε καλά.
Μερικές μέρες αργότερα βγαίνουν για φαγητό και πάλι περνούν καλά.
Αρχίζουν λοιπόν να βλέπονται τακτικά και μετά από λίγο γίνονται ένα ωραίο ζευγάρι.

Και ένα βράδυ, ενώ ο Γιάννης την πηγαίνει η σπίτι της,
μια σκέψη περνά από το μυαλό της
και χωρίς να το πολυσκεφτεί την εκφράζει φωναχτά:

- Έχεις καταλάβει ότι σήμερα κλείνουμε 6 μήνες;
Και κατόπιν, πέφτει σιγή στο αυτοκίνητο!
Τόσο πυκνή σιγή που μπορείς να την κόψεις με το μαχαίρι!

Η Ελένη σκέφτεται:
'Θεέ μου! Μήπως τον πείραξε που το είπα αυτό;
Μήπως νιώθει περιορισμένος από τη σχέση μας;
Μήπως νομίζει ότι προσπαθώ να τον πιέσω σε κάποιο είδος υποχρέωσης που δεν θέλει;
Ή δεν είναι σίγουρος;'

Ο Γιάννης σκέφτεται: 'Πω-πω! Έξι μήνες!'

Και η Ελένη σκέφτεται:
'Αλλά εδώ που τα λέμε, ούτε κι εγώ είμαι σίγουρη ότι θέλω ένα τέτοιο είδος σχέσης.
Μερικές φορές θα ήθελα περισσότερο χώρο.
Να μπορώ να σκεφτώ αν με ικανοποιεί η σχέση μας καθώς πηγαίνουμε σταθερά προς....
Αλήθεια, που πηγαίνουμε;
Θα συνεχίζουμε να βλεπόμαστε με αυτόν τον τρόπο;
Μήπως εμφανίζεται η προοπτική του γάμου μπροστά;
Με παιδιά;
Μια ολόκληρη ζωή μαζί;
Είμαι έτοιμη γι αυτό το επίπεδο δέσμευσης;
Τι ξέρω πραγματικά γι' αυτόν τον άνθρωπο;'

Ο Γιάννης σκέφτεται:
'Αυτό σημαίνει ότι ήτανννν.... χμμμ... Φεβρουάριος όταν αρχίσαμε να βγαίνουμε...
Τότε που μόλις είχα πάρει το αυτοκίνητο από σέρβις...
Που σημαίνει...
Για στάσου να δω τα χιλιόμετρα...
Φτου! Γαμώτο! Ξέχασα την αλλαγή λαδιών!'

Η Ελένη σκέφτεται:
'Γιατί δε μιλάει; Είναι ταραγμένος!
Φαίνεται στο πρόσωπό του.
Για ποιόν λόγο όμως ταράχτηκε;
Μήπως τα βλέπω όλα λάθος;
Μήπως θέλει περισσότερο δέσιμο η σχέση μας;
Μήπως κατάλαβε πριν από εμένα ότι εγώ έχω επιφυλάξεις;
Να δεις που αυτό είναι!
Γι αυτό δεν λέει τίποτε.
Φοβάται ότι θα τον απορρίψω.'

Εν τω μεταξύ, ο Γιάννης σκέφτεται:
'Αλλά αυτήν την φορά θα το κοιτάξουν το σασμάν!
Όχι σαν την άλλη φορά...
Δήθεν το κρύο και μαλακίες!
Τι κρύο; Με 25 βαθμούς;
Πλήρωσα μια περιουσία και μου βγαίνει το χέρι να βάλω μια ταχύτητα!'

Η Ελένη σκέφτεται:
'Έχει θυμώσει!
Και δεν τον κατηγορώ...
Στη θέση του κι εγώ θα ήμουν θυμωμένη...
Νιώθω τόσο ένοχη, αλλά δε φταίω που νιώθω έτσι....
Απλά δεν είμαι σίγουρη...'

Ο Γιάννης συνεχίζει:
'Καλά, έτσι και μου πουν τίποτε ότι δεν καλύπτεται από την εγγύηση θα γίνει χαμός!
Αυτό θα πουν τα καθίκια, το ξέρω!'

Και η Ελένη:
'Ίσως είμαι τελειομανής...
Να περιμένω τον ιππότη με το άσπρο άλογο,
τη στιγμή που είμαι δίπλα σε αυτόν τον άνθρωπο που με φροντίζει
και νοιάζεται για μένα
και που χαίρομαι κάθε στιγμή που είμαι μαζί του;
Και τώρα υποφέρει επειδή είμαι εγωίστρια!
Επειδή κάνω σαν κοριτσάκι που έχει διαβάσει ένα σωρό ρομάντζα..'

Ο Γιάννης:
'Εγγύηση!
Θα τους πω να πάρουν την εγγύηση και να την χώσουν εκεί που ξέρουν!'

- Αγάπη μου, λέει η Ελένη

- Τι είναι; Απαντά ο Γιάννης

- Σε παρακαλώ... Μην βασανίζεις τον εαυτό σου, λέει με μάτια γεμάτα δάκρυα. Ίσως δεν θα έπρεπε... Νιώθω τόσο...' (και την παίρνουν τα κλάματα...)

- Μα τι έπαθες;

- Είμαι τόσο χαζή! Το ξέρω ότι δεν υπάρχει ούτε ιππότης, ούτε άλογο!

- Δεν υπάρχει άλογο;

- Νομίζεις ότι είμαι χαζή έτσι;

- Όχι βέβαια!

- Να μωρέ! Απλά... ξέρεις... χρειάζομαι λίγο περισσότερο χρόνο...

(Κατόπιν, ακολουθεί μια σιγή 15 δευτερολέπτων που ο Γιάννης προσπαθεί να βρει κάτι 'ασφαλές' να πει)

Και τελικά λέει:'...ΟΚ!'

Η γυναίκα, πολύ συγκινημένη του πιάνει το χέρι και λέει:
'Αγάπη μου... Πραγματικά νιώθεις έτσι;'

- Πώς έτσι;

- Έτσι, σχετικά με τον χρόνο.

- Μα ναι, φυσικά!

Η Ελένη γυρνά και τον κοιτά βαθιά στα μάτια,
προκαλώντας την ανησυχία του Γιάννη για το τι μπορεί τώρα να ξεστομίσει,
ιδιαίτερα αν έχει σχέση με άλογο.
Στο τέλος λέει:

- Σε ευχαριστώ αγάπη μου!

- Κι εγώ σε ευχαριστώ αγάπη μου, λέει ο Γιάννης με ιδιαίτερη σιγουριά.

Στο τέλος την αφήνει στο σπίτι της και εκείνη ξαπλώνει στο κρεβάτι,
αισθανόμενη σαν μια μαρτυρική φιγούρα, εντελώς μπερδεμένη, κλαίει μέχρι το πρωί.

Ο Γιάννης γυρνά σπίτι του και παίρνοντας μια πίτσα,
βλέπει στην τηλεόραση μια ταινία που έτυχε να δείχνει.
Μια μικρή φωνούλα όμως μέσα του
λέει ότι κάτι σημαντικό παίχτηκε στο αυτοκίνητο
αλλά είναι σίγουρος ότι δεν μπορεί να καταλάβει τι,
οπότε και σταματά την προσπάθεια.

Την άλλη μέρα, η Ελένη βγαίνει με τις φίλες της και κουβεντιάζουν υπόθεση περίπου για έξι ώρες.
Με αφάνταστη ακρίβεια,
θα αναλύσουν όλα όσα ειπώθηκαν,
μέχρι την παραμικρή λεπτομέρεια,
από όλες τις πιθανές οπτικές γωνίες.
Θα συνεχίσουν να το συζητούν ξανά και ξανά,
χωρίς ποτέ να φτάσουν σε οριστικά συμπεράσματα
αλλά ταυτόχρονα και χωρίς να το βαριούνται.

Από την άλλη μεριά, ο Γιάννης,
καθώς την άλλη μέρα παίζει μπιλιάρδο με τον κολλητό του,
μια στιγμή, πριν να κάνει το σπάσιμο,
θα σταματήσει και θα του πει:

- Να σε ρωτήσω κάτι ρε μαλάκα ; Είχε ποτέ η Ελένη άλογο;

ΑΠΑΙΧΤΟοοοοοο....

[Atlas]

Ήταν ενας απελπισμένος τύπος που δεν μπορούσε να γ------ πάει στον γιατρό και του λέει:
- Γιατρέ μου έχω ενα πολύ σοβαρό πρόβλημα δεν μπορώ να κάνω σεξ!
Τι να κάνει ο γιατρός φωνάζει μια νοσοκόμα που είχε για τέτοιες περιστάσεις και του λέει:
"Πάρτην και προσπάθησε θα γυρίσω σε μια ώρα να δω τι έγινε!"
Όντος περνάει η μια ώρα και επιστρέφει ο γιατρός και τον βρίσκει να έχει την νοσοκόμα από κάτω και να της αλλάζει τα φώτα.
"Καλά μας δουλεύεις"του λέει ο γιατρός" τι δεν μπορείς εδώ δεν μπορεί να περπατήσει η κοπέλα!"
"Α!γιατρέ μου όταν βρώ μπορώ όταν δεν έχω είναι το πρόβλημα!"

[Atlas]

Ήταν μια φορά ένας τύπος και ήθελε να πάει απο Λάρισα μέχρι Θεσσαλονίκη με ταξί. Μπαίνει μες στο ταξί και στα μισά του δρόμου βλέπει ότι δεν είχε αρκετά λεφτά μαζί του, και λέει στον ταξιτζή:
-Ρε μεγάλε έχω μόνο 20 ευρώ μαζί μου φτάνουν να με πας μέχρι Θεσσαλονίκη; Τα παίρνει με τι μια ο ταξιτζής και του λέει:
_ Βεβαίως όχι, θα σε παρατήσω εδώ πέρα και κάνε ότι θέλεις.
Μα του λέει ο τύπος είναι νύχτα πώς να πάω μέχρι εκεί;
_Δεν με νοιάζει του λέει ο ταξιτζής. Του παίρνει τα 20 ευρώ και την κοπανάει.
Νύχτα σκοτάδι με τα χίλια δυο ζόρια κατάφερε και πήγε μέχρι Θεσσαλονίκη.
Μια άλλη φορά που ήθελε να πάει πάλι, πάει στα ταξί και βλέπει τον ταξιτζή που τον είχε παρατήσει στα μισά να είναι τελευταίος. Πάει στον πρώτο ταξιτζή του λέει μεγάλε θέλω να πάω μέχρι Θεσσαλονίκη και άμα μου πάρεις και μια πίπα θα σου δώσω 50 ευρώ παραπάνω. Τι λες ρε του λέει εκνευρισμένος ο ταξιτζής και τον πετάει έξω απο το ταξί. Πάει στον δεύτερο του λέει μεγάλε θέλω να πάω μέχρι Θεσσαλονίκη και άμα είσαι καλός μαζί μου και μου πάρεις μια πίπα θα σου δώσω 50 ευρώ παραπάνω. Πώς είπες του λέει τι νομίζεις πώς είμαι κανένας πούστης τον παίρνει και αυτός με τις κλοτσιές έξω απο το τάξη. Σε όλους το ίδιο έλεγε και όλη τον πετούσαν έξω, μέχρι που φτάνει σε αυτόν που τον είχε παρατήσει στη μέση του δρόμου. Του λέει:
_ Θέλω να πάω μέχρι Θεσσαλονίκη.
-Λεφτά έχεις πετάγεται ο ταξιτζής.
-Βεβαίως του λέει ο τύπος και έχεις ένα πενηντάρικο παραπάνω αν τώρα που θα φύγουμε χαιρετίσεις τους συναδέλφους σου.

[MAVERICK]

Τον έκανε μάγκα τον ταρίφα στους συναδέλφους του ε?

[ΙΩΑΝΝΗΣ]

[stelios8]

Μπαίνει ένας ληστής σε μια τράπεζα.

Λέει στον ταμεία να του δώσει όλα τα λεφτά. Ο ταμείας τα δίνει και ο ληστής, τον πυροβολει.
Φεύγοντας λέει στον 1ο πελάτη:
- Είδες τίποτα;
- Ε κάτι είδα. Τον πυροβολεί

Λέει στον 2ο πελάτη:
- Εσύ είδες τίποτα;
- Ε κάτι λίγο είδα. Τον πυροβολεί κι αυτόν

Γυρνάει σε έναν 3ο πελάτη και λέει:
- Εσύ είδες τίποτα;
- Εγώ δεν είδα τίποτα αλλά.............. η πεθερά μου τα είδε όλα!!!!!!

[MAVERICK]

Συμπέρασμα...όταν πηγαίνετε στην τράπεζα να πέρνετε μαζί σας και την πεθερά.Ίσως φανείτε τυχεροί

[Atlas]

Στο μαιευτήριο ο υποψήφιος πατέρας βημάτιζε νευρικός για τη φύλλο του παιδιού του.
Βγαίνει η νοσοκόμα για τα συχαρίκια την πιάνει και της λέει με… πλεονάζουσα μαγκιά. «Που είναι ο γιος μου»
-Ξέρετε κύριε δεν έχετε γιο…
«Και τι έκανα μωρή»
-Ξέρετε κύριε…
«Τέλος πάντων που είναι η κόρη μου;»
-Κύριε είναι δύσκολο να σας πω. Δεν κάνατε ούτε κόρη…»
«Τι λες μωρή . Δεν έκανα γιο, δεν έκανα κόρη. Και τι έκανα;»
-Είναι δύσκολο να σας πω, κύριε, να, κάνατε "αδελφή"…
Τη βουτάει απ τους γιακάδες τη σηκώνει στον αέρα και αρχίζει να ωρύεται…
«Τη λες μωρή που θα πεις το γιο μου "αδελφή", θα σε πετσοκόψω…»
-Αφήστε με κύριε κάτω, πάμε να σας δείξω…
Τον πάει στην αίθουσα με τα νεογέννητα όλα στις θερμοκοιτίδες, χαλάνε κόσμο. Κλαίνε, χέρια πόδια στον αέρα, χαμός. Ένα στη γωνία ήσυχο ούτε ακούγεται…
-Νάτο κύριε, αυτό στη γωνία που δεν ακούγεται είναι το δικό σας…
«Και που το είδες μωρή ότι είναι "αδελφή";, ήσυχο, μια χαρά παιδάκι;
-Καλά, κάτσε να δεις πως θα κάνει μόλις του βγάλω την πιπίλα απ τον κ@λο!!!

[MAVERICK]

[SELECTOR]

[dimitriszim]

Δυο πειρατές κάθονται στην κουπαστή του πλοίου αφού έχουν κατεβάσει από μια νταμιτζάνα ρούμι ο καθένας:

- Ρε συ κοκκινοτρίχη Τζακ, να σε ρωτήσω κάτι...το δεξί σου πόδι σου πως το έχασες;
- Άστα... καρχαρίας! Μια δόση κάνουμε ρεσάλτο σε ένα αγγλικό εμπορικό, πιάνω το σχοινί και πάω να πηδήξω, αλλά γλιστρώ και πέφτω μέσα στην θάλασσα... Ε, μέχρι να με βγάλουν, μου έφαγε ο καρχαρίας το πόδι και τώρα είμαι με το ξύλινο...

- Μάλιστα... Καλά και το αριστερό σου πόδι πως το έχασες;
- Άστα... κροκόδειλος! Έχουμε αποβιβαστεί στην Κούβα και εκεί που κάνουμε πλιάτσικο σε κάτι χωριά, μου την πέφτει ο κροκόδειλος... Έτρεξα αλλά δεν είχα συνηθίσει το ξύλινο πόδι βλέπεις...

- Πω πω τι έχεις τραβήξει ρε άνθρωπε... καλά και τον γάντζο στο χέρι πως τον απέκτησες;
- Άστα... Βαρέλι...
- Βαρέλι;
- Ναι, βαρέλι... Να, είχε τρικυμία θυμάμαι και ήμουν στα αμπάρι, σπάνε τα σχοινιά του φορτίου και ένα βαρέλι μου πλάκωσε το χέρι... Πήγα να το αποφύγω αλλά δεν είχα συνηθίσει τα δύο ξύλινα πόδια βλέπεις...

- Έλα ρε συ! Και να σου πω ρε κοκκινοτρίχη Τζακ, το μάτι σου πως το έχασες και το έχεις καλυμμένο;
- Άστα... τσίμπλα!
- Τσίμπλα;
- Ε, δεν είχα συνηθίσει τον γάντζο βλέπεις...

[Tzivitzonis]

Μπααααααχααχχαχααααα!!!

[ΣΤΑΥΡΟΣ]

[------]

Προεδρε daemonhook,για εχε το νου σου