Σύγκρουση Αεροσκαφών F-16 , Ενας Νεκρός

[Mastergunner]

Αλήτες ενδιαφερθήτε γιατί...........
Ανακοινωσε ο υπουργος Ε.Α. 3μερο πενθος στις Ενοπλες Δυναμεις.Γεματος συγκινηση

Μην ξε$%%$σω

Να πάει να τα πεί στις οικογένεις και στα παιδιά τους.... και να αφήσει κατα μέρος τις επιστολές

Να παει? Με τη μουτρα



Απο 60.000 έως 85.000 δρχ έδωσε σύνταξη το δημόσιο στις οικογένεις του ελικοπτέρου των Ημίων Να ΄τους πεί τη μέριμνα της πολιτείας για ανθρώπους που πέφτουν στο καθήκον.Τα παλιο κ@θ1κ1@

[aetos]

Κρίμα τέτοια συμβάντα εν ετη 2010 !!!

[kaliakouda]

Αυτά τα παιδιά γουστάρουν αυτό που κάνουν, συλλυπητήρια στις οικογένειές τους

[ZΗΡΕΙΑ]

Συλλυπητήρια στις οικογένειες των νεκρών πιλότων ...

[Atlas]

Δυστυχώς απεβίωσε και ο δεύτερος πιλότος.

O 35χρονος σμηναγός Ιωσήφ Αναστασάκης, που είχε τραυματιστεί σοβαρά κατά τη σύγκρουση και συντριβή των δύο μαχητικών F-16, δυτικά του Γαϊδουρονησίου, κατέληξε σήμερα.
Νοσηλευόταν στο Πανεπιστημιακό νοσοκομείο Ηρακλείου, όπου είχε υποβληθεί σε σειρά πολύωρων επεμβάσεων.

Πηγή: tro-ma-ktiko

[MAVERICK]

Διπλό το πλήγμα.
Αιωνία του η μνήμη!!!!

[dimitriszim]

Κρίμα κρίμα!!!
Αιωνία του η μνήμη!!!

[Mastergunner]

Στον κατάλογο και αυτός των Ηρώων της Π.Α που διστυχώς είναι μακροσκελής

Αιωνία του η μνήμη και κουράγιο στην οικογένεια.....

[------]

Αλλος ενα Αετος χαμενος.ΑΙΩΝΙΑ ΤΟΥ Η ΜΝΗΜΗ
Τιμη και Δοξα

[ΒΑΓΓΕΛΗΣ ΠΕΠΠΑΣ]

Αιωνια η μνημη και στα δυο παλικαρια...Μεγαλο κριμα σημερα να φευγουν ετσι αδικα...

[daemonhook]

Αυτη η επιστολη δημοσιευθηκε στο defencenet στις 27/4/2010 απο πιλοτους της Πολεμικης Αεροποριας, με αφορμη τις δηλωσεις του Ευαγγελου Βενιζελου για την λευκη απεργια των ενοπλων δυναμεων.Νομιζω ειναι ακομα επικαιρη...

«Αυτή την "δουλειά" δεν ξεκινήσαμε να την κάνουμε για τα χρήματα...Δώσαμε εξετάσεις για να μπούμε στην Σχολή Ικάρων γνωρίζοντας ότι θα στερηθούμε 4 από τα καλύτερα χρόνια ενός εφήβου (τα φοιτητικά) κλεισμένοι μέσα σε ένα στρατόπεδο...το τίμημα του να κάνουμε αυτό που αγαπάμε, αυτό που λατρεύουμε... να πετάξουμε μια μέρα πάνω από το Αιγαίο.

Δεν περιμένουμε να γίνουμε πλούσιοι από αυτό. Το μόνο που ζητήσαμε είναι να υπάρχει ηρεμία στην προσωπική και οικογενειακή ζωή μας ώστε να αφοσιωθούμε ψυχή τε και σώματι στην προσφορά στην πατρίδα και το κοινωνικό σύνολο να αφοσιωθούμε στην
λατρεία μας... στην "δουλειά" μας.

Σε μια "δουλειά" που πριν φύγουμε το πρωί φιλάμε την οικογένεια και πάμε για απογείωση.

Σε μια "δουλειά" που στο αεροδρόμιο αφήνουμε τα κλειδιά πάνω στο αυτοκίνητο για να μην χρειαστεί αργότερα να σπάσει κάποιος το παράθυρο του οδηγού για να το γυρίσει στα σπίτια μας.

Σε μια δουλειά που ούτως ή αλλιώς τα λεφτά ΗΔΗ έφταναν οριακά για να συντηρήσω την οικογένεια μου με την γυναίκα μου να δουλεύει και εκείνη. Η "σπάταλη" ζωή μας; Ένα στεγαστικό δάνειο όλο κι όλο για να έχουμε το δικό μας σπίτι....

Θα κάναμε ευχαρίστως κύριοι και δεύτερη δουλειά για να μην τους λείψει τίποτα. Δεν προλαβαίνομε όμως όταν 6 μήνες τον χρόνο λείπω για υπηρεσίες σε νησιά του Ανατολικού Αιγαίου.

Το να βάλουμε όλοι το χέρι στην τσέπη φαντάζει δίκαιο. Δεν είναι όμως ρεαλιστικό και δυστυχώς δεν είναι εφαρμόσιμο για όλους. Εμείς θα συνεχίσουμε να πετάμε ακόμα και με 100% μείωση μισθού, ακόμα κι αν "κλείσουν" τα σπίτια μας. Ο λόγος; Η εξάρτηση της πτήσης, η υπερηφάνεια της προσφοράς όχι στο κράτος (αυτό το έχουμε σιχαθεί προ πολλού) μα στις πέτρες αυτού του τόπου» το "πανί" στο οποίο ορκιστήκαμε, και την ευγνωμοσύνη στα μάτια του πατέρα που σώθηκε το παιδί του ή του αγρότη που δεν κάηκε το σπίτι του...

Μην φοβάστε κύριοι ακόμη και με την χθεσινή "λευκή απεργία" ("απεργία" στην οποία όλες οι ετοιμότητες ήταν όπως κάθε μέρα στο100%). Τα scramble ήταν στον αέρα σε λιγότερο από 2 λεπτά ,τα μεταγωγικά επιχειρούσαν σε αεροδιακομιδές και τα ελικόπτερα συνέχιζαν να σέρνονται πάνω από τα κύματα για να σώζουν ναυαγούς και λαθρομετανάστες με καιρούς που ούτε να τους περιγράψετε δεν μπορείτε.

Μόνο μια χάρη από όλους εμάς... αύριο το πρωί , σπαταλήστε 2 μόνο λεπτά από τον χρόνο σας και φέρτε στο μυαλό σας κάποιους που δεν είναι πλέον μαζί μας... κάποιους που απογειώθηκαν χωρίς ποτέ να προσγειωθούν... κάποιους που το κράτος και οι κοινή γνώμη τους θυμήθηκε και τους ονόμασε ΉΡΩΕΣ μετά το θάνατό τους... αλλά πριν από αυτόν ήταν απλά.... ΔΗΜΟΣΙΟΙ ΥΠΆΛΛΗΛΟΙ...

Σπαταλήστε 2 λεπτά για να κοιταχτείτε στον καθρέφτη. Αν δεν καταλάβετε τίποτα.......χαλάλι σας! Έτσι κι αλλιώς από ψηλά δεν φαίνεστε καθόλου...»

[dimitriszim]

Δεν υπάρχουν λόγια.......

[Mastergunner]

Αυτη η επιστολη δημοσιευθηκε στο defencenet στις 27/4/2010 απο πιλοτους της Πολεμικης Αεροποριας, με αφορμη τις δηλωσεις του Ευαγγελου Βενιζελου για την λευκη απεργια των ενοπλων δυναμεων.Νομιζω ειναι ακομα επικαιρη...

«Αυτή την "δουλειά" δεν ξεκινήσαμε να την κάνουμε για τα χρήματα...Δώσαμε εξετάσεις για να μπούμε στην Σχολή Ικάρων γνωρίζοντας ότι θα στερηθούμε 4 από τα καλύτερα χρόνια ενός εφήβου (τα φοιτητικά) κλεισμένοι μέσα σε ένα στρατόπεδο...το τίμημα του να κάνουμε αυτό που αγαπάμε, αυτό που λατρεύουμε... να πετάξουμε μια μέρα πάνω από το Αιγαίο.

Δεν περιμένουμε να γίνουμε πλούσιοι από αυτό. Το μόνο που ζητήσαμε είναι να υπάρχει ηρεμία στην προσωπική και οικογενειακή ζωή μας ώστε να αφοσιωθούμε ψυχή τε και σώματι στην προσφορά στην πατρίδα και το κοινωνικό σύνολο να αφοσιωθούμε στην
λατρεία μας... στην "δουλειά" μας.

Σε μια "δουλειά" που πριν φύγουμε το πρωί φιλάμε την οικογένεια και πάμε για απογείωση.

Σε μια "δουλειά" που στο αεροδρόμιο αφήνουμε τα κλειδιά πάνω στο αυτοκίνητο για να μην χρειαστεί αργότερα να σπάσει κάποιος το παράθυρο του οδηγού για να το γυρίσει στα σπίτια μας.

Σε μια δουλειά που ούτως ή αλλιώς τα λεφτά ΗΔΗ έφταναν οριακά για να συντηρήσω την οικογένεια μου με την γυναίκα μου να δουλεύει και εκείνη. Η "σπάταλη" ζωή μας; Ένα στεγαστικό δάνειο όλο κι όλο για να έχουμε το δικό μας σπίτι....

Θα κάναμε ευχαρίστως κύριοι και δεύτερη δουλειά για να μην τους λείψει τίποτα. Δεν προλαβαίνομε όμως όταν 6 μήνες τον χρόνο λείπω για υπηρεσίες σε νησιά του Ανατολικού Αιγαίου.

Το να βάλουμε όλοι το χέρι στην τσέπη φαντάζει δίκαιο. Δεν είναι όμως ρεαλιστικό και δυστυχώς δεν είναι εφαρμόσιμο για όλους. Εμείς θα συνεχίσουμε να πετάμε ακόμα και με 100% μείωση μισθού, ακόμα κι αν "κλείσουν" τα σπίτια μας. Ο λόγος; Η εξάρτηση της πτήσης, η υπερηφάνεια της προσφοράς όχι στο κράτος (αυτό το έχουμε σιχαθεί προ πολλού) μα στις πέτρες αυτού του τόπου» το "πανί" στο οποίο ορκιστήκαμε, και την ευγνωμοσύνη στα μάτια του πατέρα που σώθηκε το παιδί του ή του αγρότη που δεν κάηκε το σπίτι του...

Μην φοβάστε κύριοι ακόμη και με την χθεσινή "λευκή απεργία" ("απεργία" στην οποία όλες οι ετοιμότητες ήταν όπως κάθε μέρα στο100%). Τα scramble ήταν στον αέρα σε λιγότερο από 2 λεπτά ,τα μεταγωγικά επιχειρούσαν σε αεροδιακομιδές και τα ελικόπτερα συνέχιζαν να σέρνονται πάνω από τα κύματα για να σώζουν ναυαγούς και λαθρομετανάστες με καιρούς που ούτε να τους περιγράψετε δεν μπορείτε.

Μόνο μια χάρη από όλους εμάς... αύριο το πρωί , σπαταλήστε 2 μόνο λεπτά από τον χρόνο σας και φέρτε στο μυαλό σας κάποιους που δεν είναι πλέον μαζί μας... κάποιους που απογειώθηκαν χωρίς ποτέ να προσγειωθούν... κάποιους που το κράτος και οι κοινή γνώμη τους θυμήθηκε και τους ονόμασε ΉΡΩΕΣ μετά το θάνατό τους... αλλά πριν από αυτόν ήταν απλά.... ΔΗΜΟΣΙΟΙ ΥΠΆΛΛΗΛΟΙ...

Σπαταλήστε 2 λεπτά για να κοιταχτείτε στον καθρέφτη. Αν δεν καταλάβετε τίποτα.......χαλάλι σας! Έτσι κι αλλιώς από ψηλά δεν φαίνεστε καθόλου...»

[ΜΩΡΑΙΤΗΣ]

Πάντως εκεί στο Υπουργείο κάτι δεν πάει καλά με την πολιτική ηγεσία. Δεύτερη παραίτηση σήμερα Υποναυάρχου μεσα σε 2 μήνες, διαμαρτυρομένου για την συμπεριφορά της πολιτικής ηγεσίας Να έριχνε και εκεί κανα βλέφαρο ο πολυάσχολος Πρωθυπουργός? αυτα δεν είναι καλά σημάδια γενικώς

[Atlas]

Η 340 Μοίρα «Αλεπού», της Ελληνικής πολεμικής αεροπορίας, τον ήθελε αετό των αιθέρων.
Να διασχίζει τον καταγάλανο ουρανό, να είναι γεράκι του Αιγαίου, να φυλάει Θερμοπύλες και μετά να επιστρέφει στη βάση του.
Η άλλη μοίρα όμως, που ορίζει τις τύχες του ανθρώπινου είδους, τον ήθελε παντοτινά στους αιθέρες, στο απέραντο γαλάζιο του ουρανού, κοντά στους μεγάλους έλληνες που δόξασαν ετούτο το έθνος από αρχαιοτάτων χρόνων. Ετούτον εδώ τον τόπο τον ταλαιπωρημένο και πολύπαθο, από τους εκάστοτε «πατέρες» της εξουσίας. Ο Θεός θέλησε να τον πάρει στα τριάντα τρία του. Θεϊκό σημάδι, ή έτυχε; Κανείς δεν ξέρει. Παρά μόνον Αυτός που τον πήρε κοντά Του.

Ό,τι και να θέλησε η Μ(μ)οίρα του, αυτός έφυγε. Και έφυγε ξαφνικά, ένα πρωί του Αυγούστου, δίχως να επιστρέψει στη βάση του. Απογειώθηκε με τα φτερά της ψυχής του και πέταξε παντοτινά προς τους ουρανούς. Αυτούς τους Ελληνικούς ουρανούς, που αγάπησε από μικρό παιδί. Και όταν ήρθε η ώρα, και τα όνειρα έλαβαν εκδίκηση, ο Αναστάσης Μπαλατσούκας, το δευτερότοκο παιδί της τρίτεκνης οικογένειας του Χριστόφορου και της Ντίνας, εγγόνι της Κατίνας του Πατσιόγα από τη Νεράιδα, αυτός ο λεβεντονιός, έγινε Ίκαρος.

Από μικρό παιδί του άρεσαν τα αεροπλάνα και έπαιζε ολημερίς με αυτά. Και κάποια μέρα ήθελε να πετάξει σαν τον αετό, λεύτερος και δυνατός. Μπήκε στην σχολή Ικάρων το 1997 και για 13 ολόκληρα χρόνια διέσχιζε τους ελληνικούς ουρανούς. Ήταν ένας από τους καλύτερους και πιο έμπειρους χειριστές τωνF-16. Ο Σμηναγός Αναστάσιος Μπαλατσούκας, το καμάρι της πολεμικής αεροπορίας. Τον χαίρονταν οι δικοί του, τον αγαπούσαν οι φίλοι του και τον θαύμαζαν όσοι τον ήξεραν.

Η οικογένεια της πολεμικής αεροπορίας θρήνησε για μια φορά ακόμα, ένα από τα παιδιά της. Όλη η Άρτα τον έκλαψε, ακόμα και οι ιερές πέτρες των βυζαντινών μνημείων της πόλης, ράγισαν από τη μεγάλη συναισθηματική φόρτιση, τη μέρα που τον αντίκρισαν τυλιγμένο στη γαλανόλευκη.

Οι ήρωες όμως δεν πεθαίνουν. Γιʼ αυτό και ο Τάσος ζει. Ζει μέσα στις καρδιές των συναδέλφων του, αυτών των παλικαριών, των ιπτάμενων φρουρών της πατρίδας. Ζει στη συνείδηση του ελληνικού λαού, που λατρεύει τον κάθε ήρωα, ξεχωριστά. Ζει μέσα στην ψυχή του απλού πολίτη, που αγαπάει ετούτο τον τόπο. Και κάθε φορά που τα F-16 περνάνε πάνω από τον Αρτινό ουρανό, ο νους μας πηγαίνει αμέσως στον Τάσο.

Ναι! Είναι ο Τάσος! Των αιθέρων ο γιος! Επί πτερύγων ανέμων! Γιατί η 340 Μοίρα, του ανέθεσε μια δύσκολη αποστολή, που ο ίδιος αρέσκεται σʼ αυτή. Είναι ένα σχέδιο πτήσης που τον θέλει να βρίσκεται για πάντα στον ελληνικό ουρανό και να τον προστατεύει. Και σήμερα και αύριο, «και νυν και αεί».

Τάσο, οι ουρανοί είναι δικοί σου. Καλές πτήσεις αγόρι μου!

Σπύρος Νεραϊδιώτης,
Χοροδιδάσκαλος Λ.Ο Τα Τζουμέρκα.

πηγή: tro-ma-ktiko