Πω πω !!! ήμουν στη Τρίτη Γυμνασίου τότε. Το τι είχε γίνει απερίγραπτο... Περίμεναν τα αγόρια να βγουν οι ποδιές για να δουμε τι "παίζει" από κάτω.
Αντί να κοιτάμε στον πίνακα, όλο όπισθεν στα θρανία κοιτάγαμε μιας και ήταν ανοιχτά τα θρανία από κάτω ειδικά τα ξύλινα που ήταν και υπερυψωμένα.
Πέρα από την πλάκα όμως τώρα που μου έρχονται εικόνες, θυμάμαι ορισμένα κορίτσια που εξακολουθούσαν να έρχονταν με τις ποδιές για αρκετό διάστημα. Δεν είχαν όλοι την ίδια οικονομική άνεση να αγοράσουν ρούχα όπως δεν είχαν και τις ίδιες αντιλήψεις και συμπεριφορές. Σίγουρα η μπλε ποδιά ήταν κάπως και θα μπορούσε να αντικατασταθεί με κάτι πιο καλαίσθητο σαν τους "βλάκες" τους Άγγλους και τους άλλους Ευρωπαίους που δε ξέρουν τίποτα.
Πιστεύω ότι αυτή η αλλαγή ήταν η αρχή που το εκπαιδευτικό μας σύστημα πήρε την κάτω βόλτα, όχι ότι ήταν τέλειο αλλά βλέποντας τα παιδιά μου σήμερα πιστεύω ότι κάποια δουλειά γίνονταν. 30 χρόνια μετά ακόμη συζητάμε τι εκπαίδευση θα δώσουμε στα παιδιά μας.
Νά σαι καλά ρε Φάνη !!!