Να λυπαστε το εθνος που φοραει ρουχα που δεν υφανε,τρωει ψωμι που δεν θερισε,πινει κρασι που δεν ρεει απο δικα του πατητηρια.
Να λυπαστε το εθνος που ζητωκραυγαζει τον βιαιο ανθρωπο σαν ηρωα και θεωρει γενναιοδωρο τον μεγαλοπρεπη κατακτητη.
Να λυπαστε το εθνος που περιφρονει το παθος στα ονειρα του,κι ομως υποτασσεται σ αυτο μολις ξυπνα.
Να λυπαστε το εθνος που δεν υψωνει τη φωνη του παρα μονο σε νεκρωσιμη πομπη,δεν υπηρηφανευεται παρα μονο μεσα στα συντριμμια του,δεν εξεγειρεται παρα μονο οταν βρεθει με το λαιμο του αναμεσα στο σπαθι και στο ξυλο.
Να λυπαστε το εθνος που ο κυβερνητης του ειναι αλεπου,ο φιλοσοφος του ταχυδακτυλουργος και τεχνη του τεχνη του μπαλωματος και της μιμησης.
Να λυπαστε το εθνος που καλωσοριζει τον καινουργιο του αρχοντα με σαλπιγγες και τον αποχαιρετα με κραυγες αποδοκιμασιας, μεχρι να υποδεχτει τον καινουριο με τη συνοδεια σαλπιγγας και παλι.
Να λυπαστε το εθνος που οι σοφοι του σωπασαν με τα χρονια και οι δυνατοι του αντρες ειναι ακομα βρεφη.
Να λυπαστε το εθνος που εγινε κομματια και το καθε του κομματι αυτοανακηρυσσεται εθνος.