βρε τι ανυπόμονοι που είστε!! θα γεράσετε γρήγορα φεεεεεεταααααα
άντε, ας δούμε μερικές φωτογραφίες, υπό τους ήχους των Deep Purple:
βρεθήκαμε με τον Πάνο στις 9:30, ας όψονται τα μπλόκα, στο φράγμα του Αλιάκμονα της Βέροιας και ξεκινήσαμε για το ραντεβού με τον Αλέξανδρο στα Ριζώματα. πήραμε τη γνωστή αγαπημένη διαδρομή, η οποία μετά από ένα υψόμετρο είχε ασπρίσει ελαφρώς
10:30 έγινε η εκκίνηση των πληρωμάτων από τους Αϊλιάδες προς Ελατοχώρι. εκεί πήραμε έναν δασικό δρόμο προς το χιονοδρομικό και κάναμε μια μικρή στάση για γέμισμα και...άδειασμα σε ένα φανταστικό μέρος.
αμάν, ο Αλεξ Vader
DSC02277v.jpg (44.64 KiB) 2859 προβολές
και ανανεωμένοι συνεχίσαμε προς χιονοδρομικό. ωραίο μαλακό χιόνι
φτάσαμε λοιπόν στο χιονοδρομικό, ΜΕΣΑ από μια πίστα.
ήπιαμε μια καφεδιά στον ήλιο να ξαποστάσουμε και συνεχίσαμε για Καταφύγι. προς τα εκεί ήταν ακόμα πιο ωραία.
μετά από κανά μισάωρο βγήκαμε κοντά (σχετικά...) στο χωριό Καταφύγι σε πανέμορφο δάσος με ξέφωτα
και συνεχίσαμε προς το καταφύγιο στην κορυφή Φλάμπουρο
Σαν έρθει η ώρα της πορείας πολλοί δεν ξέρουν πως επικεφαλής βαδίζει ο εχθρός τους. Η φωνή που διαταγές τους δίνει είναι του εχθρού τους η φωνή. Και εκείνος που για τον εχθρό μιλάει είναι ο ίδιος τους ο εχθρός. Μπ. Μπρέχτ
και συνεχίζουμε (πάντα υπό τους ήχους της δισκάρας Machine Head)
είχαμε μείνει στο δρόμο για Φλάμπουρο. ο καιρός υπέροχος, το χιόνι λίγο, φύγαμε για κορυφή να πιούμε ένα τσιπουράκι (σκεφτήκαμε) στο δρόμο για κορυφή
όσο ανεβαίναμε η θέα γινόταν υπέροχη
κάπου εκεί αρχίσαν κάποια θεματάκια με το παγωμένο χιόνι. στάση για ξεκούραση,όσο ο Αλέξανδρος τσέκαρε αν περνάει ο δρόμος πιο πάνω:
η θέα μοναδική.από Γκαμήλα και Σμόλικα μέχρι Καϊμακτσαλάν και Πάϊκο
μοναδική παραφωνία,η καφέ "ομίχλη" πάνω από την λεκάνη Αμυνταίου-Πτολεμαϊδας...
ο αλέξανδρος μας λέει στο πμρ ότι περνάει και να συνεχίσουμε. και ξεκινάει ο Πάνος...
κάπου εκεί βγήκε το φτυάρι και μπήκε μέσα η φωτογραφική πήγαμε ακόμα λίγο και τελικά γυρίσαμε πίσω. το χιόνι αν και παγωμένο στο πάνω μέρος, προς τη βάση είχε αρχίσει να μαλακώνει και ήταν πολυ δύσκολη και επίπονη η διαδικασία. έτσι αναγκαστήκαμε να σταθούμε και να πιούμε ένα (που λέει ο λόγος) τσίπουρο με φόντο την κεντροδυτικη μακεδονία. ήπιαμε, γελάσαμε, είπαμε για φακές, για τυριά, για νυχτερινές χωρίς λάστιχα... με λίγα λόγια ήταν εξαιρετικά!!
στο γυρισμό βέβαια κατεβαίνοντας για Ριζώματα μας έπιασε μια λιγουρίτσα και ξανααναγκαστήκαμε να κάτσουμε στο 1010 για καμιά σαλάτα. από εκεί δεν έχει φωτό, είχαν ανάψει τα πηρούνια
εν ολίγοις μια εξαιρετική βόλτα, με υπέροχο καιρό, ωραίο τεραίν και το κυριότερο,καταπληκτική παρέα. τους αγωνιστικούς μου χαιρετισμούς σε όλους, στους καστοριανούς ψηλούς και στον Πάνο που γύρισε την μισή Ημαθία μέχρι να βγει στη Βέροια ο έρμος
να΄μαστε καλά παιδιά να γυρνάμε και να περνάμε καλά, όσο και όπως μπορούμε
Για να πω και εγώ με την σειρά μου: Ήταν από της βόλτες που μένουν χαραγμένες στην μνήμη μας ώστε να καταφεύγουμε σ αυτές στο μέλλον σαν μια χαλαρή και ευχάριστη ανάμνηση. Ένα μεγάλο ευχαριστώ στους φίλους Αλέξανδρο, Δήμο και τον Γιώτη, για την υπέροχη και ξένοιαστη φιλική επίσκεψη στα βουνά της πατρίδας μας που με την σειρά τους μας φιλοξένησαν με χαρά χαρίζοντάς μας υπέροχες εικόνες και συναισθήματα. Οι φωτό ακολουθούν.
Πάω παντού γιατί μπορώ Τους σέβομαι όλους δεν φοβάμαι κανέναν Γειά και χαρά Πάνος
Σαν έρθει η ώρα της πορείας πολλοί δεν ξέρουν πως επικεφαλής βαδίζει ο εχθρός τους. Η φωνή που διαταγές τους δίνει είναι του εχθρού τους η φωνή. Και εκείνος που για τον εχθρό μιλάει είναι ο ίδιος τους ο εχθρός. Μπ. Μπρέχτ
Σαν έρθει η ώρα της πορείας πολλοί δεν ξέρουν πως επικεφαλής βαδίζει ο εχθρός τους. Η φωνή που διαταγές τους δίνει είναι του εχθρού τους η φωνή. Και εκείνος που για τον εχθρό μιλάει είναι ο ίδιος τους ο εχθρός. Μπ. Μπρέχτ