Τα αλυσοπρίονα τελικά δεν χρειαστήκαν....
Ολα ξεκίνησαν απο μία ανήσυχη νύχτα....δυνατή βροχή γύρω στις 3 τα ξημερώματα, άνεμοι 8-9 μποφώρ κατά τις 4 το πρωί, μου έβαλαν ψύλλους στα αυτιά για την σημερινή εκδρομή. Πρωινό ξύπνημα, ταξιδάκι σε Αττική Οδό και Εθνική οδό με το τιμόνι σε στυλ drift μπας και καταφέρουμε να κρατήσουμε το αυτοκίνητο σε μία λωρίδα λόγω των ισχυρών ανέμων, αλλά τελικά τέλος καλό όλα καλά. Αφιξη σχεδόν όλων πριν απο την σχεδιασμένη ώρα, οπότε υπήρχε χρόνος για τσιγαράκι, καφεδάκι και κουβεντούλα
Αναχώρηση στην ώρα μας, ανεφοδιασμός σε καύσιμα { του αυτοκινήτου.....} σύμφωνα με τις οδηγίες και τις πολύτιμες γνώσεις του αρχηγού γύρω απο τα βενζινάδικα της περιοχής 
απο την μακρά θητεία του στους δύο τροχούς, στάση στο Λεβίδι για την απαραίτητη τυρόπιτα και την συνάντηση με την οικογένεια Ζήρεια και αναχώρηση για το χώμα. Ο καιρός , τελείως διαφορετικός απο την Αθήνα που αφήσαμε. Σχεδόν άπνοια , και ένας λαμπρός ήλιος μας περιμένανε διαλύοντας τις ανησυχίες της νύχτας. Φτάνοντας στο σημείο της εισόδου στο χώμα, περιμέναμε λίγο ένα μέλος 
το οποίο αν και γείτονας είχε καθυστερήσει λίγο στο ραντεβού, επειδή το τσάι που ήπιε το βράδυ ήταν λίγο βαρύ { το έχει το όνομα, δεν μπορεί, δεν μπορεί 
}. Σύντομα, αφίχθη και το μέλος φάντασμα 
, και ξεκινήσαμε { η συνέχεια εντος ολίγων λεπτών
}
, και κάποιοι δεν είχαν τινάξει καλά τους κουραμπιέδες τους με αποτέλεσμα να υπάρχει λίγη ζάχαρη άχνη σε μερικά σημεία 
..ναι ναι καλά διαβάσατε δεν φάγαμε πόρτα αλλα κρεβάτι 
Κάποιοι είχαν κλείσει τον δρόμο με ένα κρεβάτι 
Κάποιοι τολμηροί αποφάσισαν να κάνουν διερευνητική με τα πόδια αλλα κάτι το προχωρημένο της ώρας, κάτι μαντρόσκυλα που ακουγόντουσαν στο βάθος μας έκαναν να αλλάξουμε γνώμη 
}..........αυτά τα -βίστι με μπερδέψανε λίγο 
Χθές στο Λεβίδι απόλαυσα μια πέροχη τυρόπιτα, και παρά τους καφέδες, τα τσίπουρα και τα αναψυκτικά, καμμία απολύτως ενόχληση..τυχαίο? Οχι βέβαια απλώς κάποιοι ακόμη στην επαρχία επιμένουν να χρησιμοποιούν αγνά υλικά 
? Updates every