Το ραντεβού μας ήταν στις 10 στο Τατόι! Κατά τις 10:30 ξεκινήσαμε να ανηφορίζουμε και ο Καλιακούδας άρχισε τον ρόλο του ξεναγού, (Δέξια βλέπετε αυτό, αριστερά εκείνο) κάτι που ήταν πολύ καλό για παίρνουμε και καμιά γνώση. Περάσαμε από το παλάτι του τέως όπου είχε τουρίστες και πουλμαν απέξω.
Μετά από λίγο μπήκαμε χώμα και άρχισε το Enduro. Πέρα από το πρώτο και το τελευταίο κομμάτι της διαδρομής που ήταν βράχια και γκάπα γκούπα όλα τα άλλα ήταν από ισάδι χωμάτινο μέχρι φυτεμένη πέτρα, απλά πολύ στεγνά δυστυχώς.
Αράξαμε και τσιμπήσαμε μέσα στο άδειο ποτάμι και κατά το απογευματάκι την κάναμε. Το σούρουπο μας βρήκε σε ονειρική φάση. Προσωπικά μακάρι κάθε σούρουπο να ήταν έτσι!!
Να οδηγάμε σε χώμα στρωμένο, να φαίνονται τα κόκκινα φώτα από τα αμάξια και τα λαμπάκια που αναβοσβήνουν από τις ανεμογεννήτριες κάμποσα μέτρα μακρυά, λίγη σκόνη να σηκώνεται από τα κουρασμένα πλέον οχήματα που κουβαλούν το πλήρωμά τους τόση ώρα, και τρυγύρω να επικρατεί απόλυτη γαλήνη!! Και ξαφνικά φωνάζει το cb... Οοόλοι δεξιά και ανάψτε προβόλια!!! Και τσουπ! Κόκκαλο το ελάφι!! Και μεγάλο εεε..
Στο τελευταίο κομμάτι, όπου η νύχτα είχε πέςει πλέον για τα καλά, κάναμε τραμπολίνο στα βράχια και στο τέλος υπήρχαν 3 τεράστειοι βράχοι όπου χρειάζονταν 3-4 άτομα να λενε οδηγίες για να περάσουν τα αμάξια κυριολεκτικά ΣΤΟΝ ΠΟΝΤΟ. Μετά και από αυτό λίγα μέτρα μετά μπήκαμε άσφαλτο και πήραμε τον δρόμο της επιστροφής.
Μια πολύ όμορφη Κυριακή!