Μιας και το έθιξες όμως....ας εμπλουτίσουμε τις γνώσεις μας!
Τα
κυανοβακτήρια, (cyanobacteria), αποτελούν άλγες που κατά την κλασική ταξινόμηση φέρονταν με το όνομα "κυανοπράσινες άλγες". Τα κυανοβακτήρια αποτελούν ομάδα φωτοσυνθετικών προκαρυωτικών, που θεωρούνται ικανά σε οξυγονογενή ή οξυγονούχο φωτοσύνθεση.
Η αρχική τους ονομασία "κυανοπράσινες άλγες"
οφειλόταν κυρίως λόγω του χρώματος που παρουσίαζαν πολλά είδη εξ αυτών και που προερχόταν από τη παρουσία της
βιλιπρωτεΐνης που χαρακτηρίζει τις χρωστικές τόσο των άλγών αυτών ό
σο και των ερυθρών αλγών ή ροδοφύτων και ειδικότερα της φυκοκυανίνης. Όλα τα μέλη της κατηγορία αυτής περιέχουν "χλωροφύλλη α", εκτός από την άλγη "πρόχλωρο" που περιέχει επίσης και "χλωροφύλλη β".
Τα κυανοβακτήρια θεωρούνται ως πιθανοί πρώτοι οργανισμοί στη Γη οι οποίοι παρείχαν οξυγόνο με φωτοσύνθεση. Υπάρχουν αποδείξεις, από απολιθώματα του είδους αυτών, περί της ύπαρξής τους πριν από 3,5 δισεκατομμύρια χρόνια. Άλλες δομές του κυττάρου τους είναι διάφορα πολυφοσφωρικά σώματα που παρατηρούνται σαν απόθεμα φωσφορικών αλάτων, καθώς και τα κενοτόπια που πληρούνται με αέριο και
βοηθούν στη πλευστότητα αυτών. Μερικά δε εξ αυτών είναι μονοκύτταρα ενώ άλλα είναι νηματώδη. Αναπαράγονται είτε με ένωση είτε με θραυσματοποίηση.
Τα κυανοβακτήρια βρίσκονται σχεδόν παντού σε ξηρά και θάλασσα και ειδικότερα σε χώρους με άπλετο φωτισμό.
Μερικά είδη αυτών ζουν σε τελείως αφιλόξενα περιβάλλοντα μέρη (
σημ.: όπως π.χ. σε λίμνες με πολύ υψηλή αλατότητα), όπως ακόμη και σε θερμοπηγές όπου η θερμοκρασία υπερβαίνει τους +85 °C. Τα κυανοβακτήρια ευθύνονται σ΄ ένα μεγάλο μέρος της εξέλιξης του φωτοσυνθετικού οξυγόνου ιδιαίτερα στους ωκεανούς και συμβάλουν κατά πολύ στη δέσμευση του διοξειδίου του άνθρακα, κατά τις ανεξάρτητες φωτός αντιδράσεις καθώς και του αζώτου.
Πολλές φορές συγκεντρώνονται σε μεγάλους αριθμούς κατόπιν υπερβολικής ανάπτυξης σε επιφάνειες λιμνών, υδατοδεξαμενών που διακρίνονται τακτικότερα σαν πράσινοι επιπλέοντες κόκκοι.
Αυτές όμως οι μεγάλες συγκεντρώσεις μπορεί και να δημιουργήσουν τοξίνες.
Τροποπ. από
http://el.wikipedia.org/wiki/%CE%9A%CF% ... E%B9%CE%B1Πως δημιουργούνται οι τοξίνες;Όταν οι συνθήκες το επιτρέψουν και οι πληθυσμοί των φυκών αυξηθούν δραματικά, τότε η κατανάλωση του οξυγόνου της λίμνης π.χ. αυξάνεται κι αυτή δραματικά, λόγω της αύξησης της δέσμευσης οξυγόνου από τον αριθμό των φυκών. Κάποια στιγμή το διαθέσιμο οξυγόνο τελειώνει και τα φύκη πεθαίνουν μην έχοντας να "αναπνεύσουν". Οι νεκροί οργανισμοί βιοαποικοδομούνται αλλά όχι με την αερόβια διαδικασία (οξείδωση), λόγω της έλλειψης οξυγόνου. Η διαδικασία είναι αυτή της αναερόβιας βιοαποικοδόμησης και γίνεται από βακτήρια που χρησιμοποιούν άλλα αέρια για "αναπνοή", όπως π.χ. το υδρόθειο. Η κυτταρική διάλυση των φυκών και τα παραπροϊόντα των αναερόβιων χημικών αντιδράσεων δημιουργούν τοξίνες. Αυτά τα φαινόμενα είναι κοινώς γνωστά με το γενικό όρο "ερυθρές παλίρροιες"
