Εκ των υστέρων όμως διαπίστωσα ότι, ακουμπισμένο επάνω στο ταμπλώ του GV μου, μου έκρυβε το μισό οπτικό πεδίο! Κι όχι μόνο αυτό, αλλά στους χωματόδρομους έπρεπε με το δεξί χέρι να το κρατάω (πηγαινοερχότανε δεξιά - αριστερά) και με το αριστερό να οδηγώ!!!
Επειδή με τον Sebastien Loeb δεν έχω καν μακρινή συγγένεια


Πατρόν από χαρτόνι λοιπόν, δοκιμές επί δοκιμών και τελικά αποφασίστηκε!
Αλουμίνιο πάχους 3 mm, σε σχέδιο και διαστάσεις που φαίνονται παρακάτω
στραντζάρισμα όπως φαίνεται εδώ
και εφαρμογή.
Το κομμάτι που μπαίνει μέσα στο ντουλαπάκι, απλώς εφαρμόζει εκεί και δεν βιδώνεται!
Από μιά αλουμινένια λάμα πλάτους 5 cm και πάχους 3 mm, κόπηκαν δύο κομμάτια για να φτιαχτούν οι γωνιές που βιδώθηκαν στις βάσεις των καθισμάτων.
Από την ίδια λάμα διαμορφώθηκε και το στήριγμα της βάσης, που βιδώθηκε επάνω της και κουρμπαρίστηκε με το χέρι για να αποκτήσει το σχήμα που βλέπετε.
Συνδέθηκε με τις γωνιακές λάμες με 4 βίδες (2 από κάθε πλευρά).
Η βάση δοκιμάστηκε στην εκδρομή στη Ζήρεια και αποδείχθηκε "βράχος", ενώ δεν εμποδίζει την ορατότητα!
Ίσως να μην φαίνεται, αλλά δεν εμποδίζει καθόλου τον χειρισμό του λεβιέ των ταχυτήτων!
Για να μην λέμε όμως μόνο τα καλά της, πρέπει να πω ότι υπάρχει μια δυσκολία χειρισμού των χειριστηρίων αερισμού!
Δεν μπορείς όμως να τα έχεις όλα!
Η βάση όμως αφαιρείται πανεύκολα (λύνοντας τις 4 βίδες), οπότε μετά την έκδρομή παίρνει εύκολα το δρόμο για την αποθήκη!
