Οι ωραίοι έχουν χρέη

( που λέει και το αζμα.. Νο ουμ)
Απομνημονευμάτων ημέρας, συνέχεια...
Το βράδυ στο Μοσταρ εξελιχτηκε σε βόλτα στο ιστορικό (ανακατασκευασμένο) γεφύρι, που καταστράφηκε από τους κρόατες στον πρόσφατο εμφύλιο και ανακατασκευάσθηκε με το παληό σχέδιο.
Καλά τόσο γλυστερές πέτρες δεν νομίζω ότι είχε το ορίτζιναλ...
Το ιδιο γλυστερά βότσαλα έχει και όλος ο δρόμος μέχρι αυτό, που περνάει
μέσα από το παζάρι, με κάθε λογής τουριστικά, μπαράκια εστιατόρια κλπ
Η θέα από το γεφύρι καταπληκτική, το παζάρι, που τουρκοφέρνει πολύ, μου θύμισε το κάστρο του Μόλυβου στη Λέσβο και την παληά πόλη στην Αλόνησο...
Κατά τα άλλα το Μοσταρ είναι μιά μάλλον φτωχή πόλη και φτηνή, όπως και η υπόλοιπη Βοσνία, σε σχέση με τη γειτονική Κροατία.
Σήμερα το πρωί ξεκινήσαμε για το Σαραγιεβο και συνεχίσαμε για το Πλιτβιζε Τζεζέρα της Κροατίας με τους περίφημους καταρράκτες και λίμνες που θα επισκεφτόυμε αύριο.
Το Σαράγεβο μας άρεσε πολύ, με τις εκκλησίες καθολικών, ορθοδόξων, μουσουλμάνων και εβραίων καθώς και τα υπέροχα παληά κτίρια, με αρκετά ίχνη του πρόσφατου πολέμου.
Πολύ ενδιαφέρον επίσης το μουσείο των εγκλημάτων που έκαναν οι Σερβοι στον πρόσφατο πόλεμο.
Η διαδρομή από Μοσταρ - Σαράγεβο -Πλιτβιτζε στην Κροατία, έιναι όλη σχεδόν (485 από τα 500 χλμ) στη Βοσνία.
Τα τοπία καταπληκτικά όλα καταπράσινα είτε δάση ελάτων, είτε δίπλα σε ποτάμια με υπέροχα γεφύρια, με σημέια για κατασκήνωση, καγιάκ, πικ νικ κλπ.
Ο δρόμος στο μεγαλύτερο μέρος επαρχιακός, μια λωρίδα ανά κατεύθυνση, μέσα από χωριά, με συνεχή εναλλαγή ορίων ταχύτητας 40 - 50 -60 μέχρι 80 ( και αρκετά ραντάρ). Υπήρχε και αυτοκινητόδρομος πολύ καλός, αλλά και χωμάτινη διαδρομή περίπου 25-30 χλμ μέσα στα έλατα.
Το βιτάρα καταπληκτικό, ως συνήθως, ούτε εσκουξε, ούτε έτριξε καθόλου, ούτε άναψε κανένα λαμπάκι..., μας εφερε στον προορισμό μας τελέιως ξεκούραστα και αβίαστα.
Στο δείπνο, η ¨αλλοδαπή¨ (κροάτισσα) προβατίνα μας αποζημίωσε δεόντως, μιά που δεν θα μπορέσουμε να τιμήσουμε την αυριανή συμπατριώτιςςα στην Αυλώνα...
