Να βαλω και εγω μερικες φωτο ,απο το ταξιδακι μας με τους Γιωργηδες,και να πω ενα μεγαλο ευχαριστω για τις στιγμες που περασαμε μαζι μεσα σε μια θυελλα σκονης και πετρας,οδηγωντας με 60 χλμ.μεσα στο βουνο.

Ηταν μια εκδρομη,που τα ειχε ολα.Ζεστη,σκονη,φυσικη ομορφια,υψομετρο,και τελος,διαφορα τερεν,εκτος λασπης,με δυσκολες καταβασεις,και επικινδυνες κλισεις.
Παλικαρια χαρηκα πολυ που σας γνωρισα επιτελους και απο κοντα, νασται καλα,να συνεχισετε να ταξιδευετε.

Βερμιο
Στον Αγιο Παυλο Βερμιου.
το πρωτο μας τραπεζι,υπο το φως της γκαζολαμπας

διοτι δεν ειχε ρευμα ολο το χωριο.Το μενου δε,πρωτε'ι'νες,υδατανθρακες, πρασινη σαλατα,και χωρις αλκοολ,ιδιαιτερα προσεγμενο θα ελεγα για την διατροφη του κυριου,Καλιακουδα.

και οσο για το πρωινο...........
Ανω Γραμματικο.
Μια μικρη γευση της διαδρομης,απο Γραμματικο,για Βορρα.
εδω μια σταση,για να απολαυσει ο καλιακουδας τα ΡΟΔΑΚΙΝΟΜΗΛΑ, που ειχε μαζεψει λιγο πιο πριν πανω απο το δεντρο.

βορρας χ.κ
το τελευταιο κοματι για το 2500 υψομετρο,αλλα δυστιχος δεν πηγαινε.
και καπου εδω μετα απο ενα καφεδακι ,αποχαιρετιστικαμε με τα παιδια.
καλο δρομο φιλοι μου.
Η κατρακύλα είναι γλυκιά μα επιστροφή δέν έχει. Τάδε έφη PARISG